Allys schopte kwaad tegen zijn scheen. 'Ik haat je hoor je me!! Ik haat je!'. Hij kreunde van de pijn. 'Gestoord mens! Als je denkt dat ik het expres deed zit er echt wat bij de mis!' Allys keek hem met vuur in de ogen aan. 'Ach donder op! Door jou zit ik nu in de problemen sukkel!'.  Ze gooide haar lege spuitbus kwaad naar hem. 'Door jou ben ik bij mijn ouders weggeplaatst sukkel!!'. Het vuur in haar ogen werd wateriger en een traan gleed over haar wang. 'Weet je niet... Hoe erg je het voor me.. hebt verpest??'  De jongen haalde zijn armen over elkaar. 'Dus omdat ik je niet waarschuwde heb ik je leven verpest, nou dat vind ik een erg interresant verhaal meid maar als je het niet erg vind ga ik maar weer.'  Terwijl hij omdraaide pakte Allys hem bij zijn schouder beet. 'Niet zo snel.' Siste ze. 'Jij gaat dit voor mij goedmaken.' De jongen draaide zich terug en keek haar met een uitdagende blik aan. 'Of anders?'  Allys zei zonder erover na te denken: 'Dat snap je zelf ook wel'.  Haar blik gleed over een soort kaartje. 'Nee..' Hijgde de jongen. 'Niemand mag weten wie ik ben.'  Allys griste de kaart op en stopte in haar zak. Ze hield haar vinger voor zijn mond. 'En daarom ga jij dit ook voor mij goedmaken.'.